نکته۱: اشخاص حقوقی تابعيت مملكتی را دارند كه اقامتگاه آنها در آن مملكت است.
نکته۲: به موجب ماده قانون ثبت شرکت ها هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد؛ شرکت ایرانی محسوب می شود.
نکته۳: طبق ماده ۹۴ قانون شرکت های سهامی هیچ مجمعی با هیچ اکثریتی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد. در نتیجه حتی اگر کلیه شرکای شرکتی که در ایران تشکیل شده تبعه خارجه باشند باز هم شرکت ایرانی محسوب می شود و از لحاظ حقوق و تکالیف مانند سایر اشخاص حقوقی ایرانی می باشند.
نکته۴: استثنائاً طبق تبصره ۱ ماده ۴ قانون بانکداری، بانک هایی که در ایران تأسیس می شوند و بیش از چهل درصد سهام آن متعلق به اتباع بیگانه باشد از لحاظ این قانون، بانک خارجی محسوب می شود.
نکته۵: هر شرکت خارجی برای این که بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت تهران هم به ثبت رسیده باشد.
نکته۶: شركت سرمايه: شركتی است كه اعتبار و هویت شرکت به سرمایه ثبت شده آن است و مسؤولیت شركاء و سهامداران در قبال ديون آن به میزان و محدود به آورده آنها است. این شرکت ها عبارتند از: شرکت سهامی و شرکت با مسئولیت محدود.
نکته۷: شرکت شخص: اعتبار و هویت شرکت به شرکای آن است - اعم از تمام یا بعض آنها - مسؤولیت شركاء در قبال ديون شركت در این شرکت ها نامحدود است و دارايی شخصی شركاء وثیقه قروض شركت است و حتی توافق برخلاف آن در مقابل ثالث فاقد اثر است.
نکته۸: شركت های مختلط: شرکت نسبت به بعض شرکاء شخصی محسوب می شود و نسبت برخی سرمایه محسوب می شود. به عبارت دیگر در اين شركت ها دو گروه شريک وجود دارد مسؤولیت برخی از شركا به ميزان آوردهی آنها و محدود است و مسؤولیت برخی ديگر نامحدود است از اين رو اين شركت ها را مختلط گويند. این شركت های دو نوع اند:۱ـ مختلط سهامی؛ ۲ـ مختلط غيرسهامی.
نکته۹: قوانین فرعی همچون قانون برنامه توسعه، اقسام دیگری از شرکت ها را نیز در نظر گرفته اند منجمله شرکت های تعاونی و شرکت های دانش بنیان.
