نکته ۱: کاهش سرمایه به صورت اختیاری در صورتی امکانپذیر است که به حقوق صاحبان سهام لطمه وارد نکند.
نکته ۲: کاهش اختیاری سهام فقط از طریق کاهش بهای اسمی سهام به نسبت مساوی و رد مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحب آن امکان پذیر است.
نکته ۳: برای کاهش اختیاری سرمایه باید تصمیم مجمع عمومی فوق العاده در خصوص کاهش سرمایه حداقل یک ماه قبل از اقدام توسط هیأت مدیره در روزنامه ی کثیر الانتشار شرکت، آگهی شود.
نکته ۴: کاهش اختیاری سرمایه ی شرکت قابل اعتراض از سوی طلبکاران و دارندگان اوراق قرضه شرکت می باشد.
نکته ۵: اندوخته قانونی: هیأت مدیره مکلف است هر سال یک بیستم از سود خالص شرکت را به عنوان اندوخته قانونی موضوع نماید تا زمانیکه اندوخته ی قانونی به یک دهم سرمایه شرکت برسد. چنانچه اندوخته ی قانونی به یک دهم سرمایه شرکت برسد، موضوع نمودن آن اختیاری می شود.
نکته ۶: اندوخته اختیاری: تصمیم مجمع عمومی مبنی بر عدم تقسیم سود قابل تقسیم میان سهامداران و اندوخته کردن آن به عنوان اندوخته ی اختیاری.
نکته ۷: سود خالص: در آمد هر سال منهای کلیه هزینه ها و استهلاکات و ذخیره ها.
نکته ۸: سود قابل تقسیم: سود خالص سال مالی منهای زیان های سال های مالی قبل و اندوخته ی قانونی و سایر اندوخته های اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.
نکته ۹: نحوه تقسیم سود: مجمع عمومی پس از تصویب حساب سال مالی و احراز وجود سود قابل تقسیم، مبلغی را که باید به سهامداران تخصیص یابد تعیین می کند.
نکته ۱۰: نحوه تقسیم سود قابل تقسیم توسط مجمع عمومی تعیین می شود و اگر مجمع عمومی تصمیمی در این خصوص اتخاذ نکند هیأت مدیره نحوه ی پرداخت آن را تعیین می نماید.
