نکته۱: تاجر می تواند شخصا یا توسط قائم مقام خود فعالیت کند. موقعيت قائم مقام در مقابل آمر مانند موقعيت وكيل در مقابل موكل است.
نکته۲: قائم مقام می‌تواند واحد یا متعدد باشند. در این حالت اگر به اجتماعی بودن قائم مقامان تصريح نشود برخلاف وكالت هر كدام از قائم مقامان مستقلاً دارای اختيارات لازم برای نمايندگی امور تجارت خانه است. یعنی اصل بر استقلالی بودن است.
نکته3: قائم مقامِ اصولاً كليه اختيارات نمايندگی تجاری را دارد و محدود كردن اختيارات او در مقابل اشخاص ثالث معتبر نيست مگر اينكه ثابت شود ثالث از آن مطلع بوده است. قائم مقامی تجاری برخلاف دلالی و حق العمل كاری جز اعمال تجاری نيست.
نکته4: قائم مقام تجارتی جزو عقود رضايی است. با وجود اين اگر قائم مقامی به ثبت رسيده باشد عزل قائم مقام در صورتی در مقابل اشخاص ثالث معتبر است كه عزل، مطابق قوانين وزارت عدليه به ثبت رسيده باشد مگر اينكه طرف ثالث از عزل او مطلع باشد.
نکته5: اعمال تجاری بر سه قسم اند:
۱) ذاتی یا مطلق
۲) حکمی یا تشبیهی
۳) فرعی یا تبعی
نکته6: تحصیل مال منقول به قصد فروش یا اجاره موضوع بند ۱ ماده ۲ ق ت عمل تجاری ذاتی است.
نکته7: منظور از تحصیل مال؛ تملک مال از طریق عمل حقوقی دو طرفه و معوض است به شرط آنکه به قصد فروش یا اجاره باشد اعم از آنکه تصرفاتی در آن شده یا نشده باشد.
نکته8: منظور از تحصيل در بند ۱، تحصيلی است كه منشأ آن عمل حقوقی دو طرفه‌ی معوض باشد. بنابراين تحصيل مال ناشی از واقعه‌ی حقوقی، مانند ارث یا عمل حقوقی غيرمعوض مانند هبه مشمول بند ۱ ماده ۲ ق.ت نيست لذا ذاتاً عمل تجاری شناخته نمیشود.
نکته9: منظور از تصرفات، تصرفات جزیی است اما اگر تغییرات کلی و اساسی باشد و پس از ایجاد تغییرات کلی مال فروخته یا اجاره داده شود، از مصادیق اعمال تجاری نخواهد بود.
